"Ik ben Karel, u mag mij Karel de Grote noemen. Ik ben een grote rode kater, mijn staart zit altijd in de krul. Ik woon nu alweer twee jaar bij Baas en Bazin. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde gehad. Tot twee keer toe werden mijn krabpaal en muisjes ingepakt en meegenomen naar een ander huis. Baas is mijn grootste vriend, het maakt niet uit, vroeg of laat, ik kom hem graag wakker maken of wakker houden om nog even op zijn buik te liggen en mijn neus in zijn elleboog te stoppen. Hij doet soms alsof hij door het huis heen op mij jaagt, maar hij moest eens weten wie de jager is. Vooral vanaf de trap heb ik uitstekend zicht en als je dan even niet oplet...
Het liefst lig ik bij Baas en Bazin in de buurt, lekker op de bank of bij het voeteneind van het bed. Ik houd ze altijd goed in de gaten en volg ze dan ook overal. Je weet maar nooit met die tweevoeters, voor je het weet zitten ze in de problemen. Op schoot zitten doe ik soms, maar alleen als ik daar echt zin in heb hoor.
Voor wie je op moet passen is die tweevoeter met zijn handschoenen en witte jas. Daar heb ik me al een paar keer flink bezeerd, nou pff dat heeft die man geweten! Een keer werd ik wakker en toen was m'n linker heup helemaal kaal en zat er een rare plek... werd ik zes weken in een kooi opgesloten en mocht ik af en toe even eruit. Mijn linkerheupkop is verwijderd, nou pff maakt mij echt niks uit hoor! Maar als ik nu even een misstap maak of op de schutting spring zijn Baas en Bazin direct in paniek en komen ze naar me toe om me van de schutting te halen.. heel flauw.. Ik mag niet eens voorbij de tuin komen.
Ik hoef al die prullaria van catnip en mandjes niet. Kattensnoepjes haal ik mijn neus voor op.
Die mooie blauw-gele krakende tas van een heb ik Bazin horen zeggen zweeds merk is veel leuker om in te duiken en muisjes in te verstoppen! En sinds kort heb ik een hele tuin tot mijn beschikking!
Als Baas en Bazin thuis komen van werk, prr, dan begint mijn maag al te knorren. En als het me te lang duurt, tsja daar weet ik wel raad mee. Ik paradeer om hun voeten heen, van links naar rechts. Of ik krab even aan de bureaustoel van Baas, spring op het aanrecht waar Bazin bezig is. Dan duurt het vaak niet lang of ze begrijpen dat mijn voerbakje nodig gevuld moet worden. En als het echt te lang duurt, zet ik mijn zieligste miauw op. Tja sommige tweevoeters hebben wat meer overreding nodig dan anderen..."
